Sakrament pokuty i pojednania

Bóg Ojciec okazał swoje miłosierdzie przez Chrystusa, jednając z sobą wszystko, co jest na ziemi i co jest w niebie, przywracając pokój przez Jego krew przelaną na krzyżu.

Tymi słowami zaczyna się Wprowadzenie ogólne do Rytuału Sakramentu Pokuty i Pojednania. Istotnie Syn Boży stał się człowiekiem przede wszystkim dlatego, żeby nas zbawić, a więc dzielić nasz los, by pokazać jak żyć święcie, a po wtóre, by wybawić nas od naszych grzechów – wyrwawszy nas z mocy diabła, dać nam możliwość udziału w Jego chwale. Apostoł Paweł w Liście do Galatów pisze: Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo (Ga 4,4). Pełnia czasów oznacza moment, w którym ma się zrealizować coś bardzo ważnego, a jednocześnie wskazuje na wielkość – pełnię miary zła. W czasie tym prawdopodobnie większość ludzi zapomniała o Bogu, nawet jeśli oficjalnie wierzono, to była to wiara dewocyjna, pobożnościowa i oficjalna. Sam Jezus podsumowuje taki stan rzeczy słowami proroka Izajasza: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie (Mk 7,6). W tym więc mroku i chaosie spowodowanym grzechem świata, była jedna osoba zupełnie czysta i oddana Bogu – Maryja, przez którą Bóg mógł stać się człowiekiem i dać nam zbawienie. Jak wiemy, dokonało się to na krzyżu. Męka naszego Pana pokazuje, jak okrutne są konsekwencje grzechu, który wielekroć bagatelizujemy. A grzech, jak mówi nam Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie 386. Jest odrzuceniem Boga i przeciwstawieniem się Mu. Żeby nie musieć ponosić konsekwencji grzechu, którą jest śmierć wieczna (Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym – Rz 6,23), Jezus dał nam łaskę wyboru życia wiecznego i oczyszczania się z grzechu. Żeby móc wychodzić zwycięzko w walce z grzechem, warto jak najczęściej korzystać z sakramentu pokuty i pojednania, również na polecenie Jezusa, który po zmartwychwstaniu powiedział swoim uczniom: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». 22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane» (J 20,21-23).

Korzystajmy więc z tej wielkiej łaski naszego Pana, bo Bóg chce, byśmy żyli na wieki: Ja nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył. (Ez 33, 11)

Spowiedź w naszym kościele odbywa się kwadrans przed każdą mszą świętą oraz podczas adoracji wieczornej (19¹⁵ – 20⁰⁰) w dni powszednie oraz przez i w trakcie Eucharystii niedzielnych.

Przygotowując się do przeżycia sakramentu pokuty i pojednania warto pamiętać o warunkach, które należy spełnić:
1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Szczera spowiedź
5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.

Polecamy w modlitwie przed rachunkiem sumienia wołać Ducha Świętego, by nas oświecił i pokazał, czym w ostatnim czasie od ostatniej spowiedzi świętej mogliśmy zranić miłość Boga i bliźniego. Warto też zaopatrzyć się w rachunki sumienia. Można zapytać o nie duszpasterzy lub skorzystać z jednego z podanych poniżej: